Sewilla. 80 km dróg rowerowych w 18 miesięcy

Więcej dróg rowerowych to więcej rowerzystów

Jeszcze niedawno na roweryprzypadało tu 0,5% przejazdów po mieście. Tymczasem na ulicach tłoczyły sięsamochody, które z powodu sjesty musiały wozić pasażerów jeszcze częściej niżmiastach północnej i środkowej Europy. Apele o ścieżki rowerowe długopozostawały bez echa, aż w 2003 r. nastąpił przełom. Gdy po wyborach, zmieniłysię władze miasta, okazało się, że znalazło się wśród nich dwóch zapalonychcyklistów.

Trzy lata później publicznesondaże wykazały, że aż 90% mieszkańców uważa, ze miasto potrzebuje właściwejinfrastruktury rowerowej. Aby zadowolić elektorat, władze postanowiły zaszaleći wybudować w 18 miesięcy, jakie pozostały do kolejnych wyborów 80 km ścieżekrowerowych. W dodatku Hiszpanie zdecydowali się na rozwiązanie, na które wwielu europejskich miastach (i to znacznie bardziej przychylnych rowerom) możnatylko marzyć – całkowite odseparowanie nowych ścieżek rowerowych od pasów ruchuprzeznaczonych dla samochodów.

A miało się nie udać

Paradoksalnie kluczem do sukcesubyło to, że nikt nie wierzył, że się uda. Wcześniej w Hiszpanii powstawałowiele takich planów, by następnie bezpiecznie spocząć na dnie szuflad. I tymrazem wydział transportu (oddzielny od wydziału planowania) przespał czas naprotesty i próbował zablokować budowę ścieżek, gdy już ona ruszyła.

Przeciwnicy alarmowali, że wydatkina infrastrukturę rowerową to marnowanie pieniędzy (skoro i tak nikt nie jeździrowerami). Pojawił się też problem „odbierania” pasów pojazdom zmotoryzowanym.Jednak gdy tylko powstały ścieżki pojawili się na nich rowerzyści. Wkrótce wlokalnych sklepach zabrakło rowerów i trzeba je było sprowadzać z Madrytu,Barcelony czy zza granicy.

Nowe ścieżki są dość wąskie ibiegną po jednej tylko stronie ulicy, co oznacza ruch dwukierunkowy (optymiścipodkreślają, że dzięki temu ludzie jadą wolniej i ostrożniej). Są przy tym oddzieloneod jezdni barierkami i uniesione do poziomu chodnika, co nie tylko stanowidodatkowe zabezpieczenie, ale i utrudnia ewentualne koncesje na rzeczsamochodów. Obecnie na każde gospodarstwo domowe Sewilli przypada co najmniejjeden rower, a jedna trzecia ludności regularnie z niego korzysta. 80 kmścieżek rozrosło się do 180 km i wciąż przybywa nowych planów. Przy liczbie 700tys. mieszkańców obecnie liczbę przejazdów rowerem szacuje się na 67 tys.dziennie, a ambicją miasta jest zwiększyć tę liczbę do 115 tys. dziennie.

Źródło

Tekst udostępniony w oparciu olicencję Creative Commons.

„